ေရစီးထဲကေဗဒါလုိ
မေသခ်ာမေရရာတဲ့ဘ၀မွာ
ငါေဖြရွာေနသည္ကမနည္း။
သဲေသာင္ျဖင့္ပန္းပုထု
ဇြဲေအာင္၍ရုပ္လုံးစု
ခဏတာျမင္သာရျပီး
ေလတေ၀ွ ့မွာျပန္မေတြ ့ရသဘိ
အျဖစ္အပ်က္မ်ားလည္းရွိရျပန္၏။
ကုိကေစတနာဖက္
ေမတၱာဆက္၍ငဲ့ကြက္ကူတာ
ေ၀ဒနာျဖင့္ ကုိ ့ေစတနာကုိ
အေရာင္ဆုိး ဆုိးကာ
ေခ်ာင္ထုိးထားျခင္းလည္းခံရတတ္ေလရဲ ့။
ေမတၱာတရားကုိ ဦးညြတ္သြားျပီး
အမုန္းတရားကုိ
စုရုံးမပြားေစပဲ
တရားေပြ ့၍ ခ်မ္းခ်မ္းေျမ ့ေျမ ့
ေနလုိျပန္၏။
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment