ကုန္းေပၚေနေတာင္ ေရမစုိေအာင္
မေရွာင္နဳိင္ဘဲ ေခါင္းတေထာင္ေထာင္
ေရေပၚေလွ်ာက္ဖုိ ့ စိတ္ကူးလုိ ့ေန။
ေဒါင္းဥကုိမွ ၀ပ္ခ်င္လွတဲ့
စာသူငယ္ေလး ရင္ကြဲ တတ္ေသး
ဒီအေျခမ်ဳိး ငါတုိးမွဘဲ
မနဳိင္၀န္ထပ္ မထမ္းအပ္ဟု
အသိတခု ငါ့ရင္မွာစု
အသိတခု ပန္းပုထုျပီ။
ျပင္လုိ ့မရ ေနာင္တ တခ်ဳိ ့
ငါ့ပါးဆီသုိ ့ အသိပုိ ့လုိ ့
ေက်းဇူးပါကြယ္ ေနာင္တေလးရယ္။
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment