အိမ္မက္ကေနနဳိးသင္႔ျပီ
၊။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ယာစကာဆုိတာၾကီးကုိေထြးထုတ္ျပစ္ဖုိ႔
ခါးလွတဲ႔ဒုကၡေတြကုိျမဳိခ်ေနရတာ
ေနဝင္ေနထြက္ေပါင္းေတြထပ္လုိ႔ေနျပီ
ေက်ာေပးခဲ႔တာေတြကုိ
မ်က္နာခ်င္းဆုိင္ဖုိ႔လွည္႔ၾကည္႔လုိက္တုိင္း
အေရာင္မေျပာင္းေသးတဲ႔
ဆနၵေတြက ေျခလွမ္းေတြကုိ ဟန္႔ တန္႔ေစေန။
မုိးေခါင္ေခါင္မွာ
ကုိယ္႔ဘဝေျမရုိင္းကုိ
ကုိယ္တုိင္တူးဆြေနလုိ႔
စုိက္ပ်ဳိးခ်င္တာေတြအတြက္
အသင္႔ျပင္ေနမိတယ္
တကယ္ေတာ႔ နက္ျဖန္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔
ငါမ်က္လုံးေတြမွာ ျမင္နဳိင္စြမ္းမရွိပါဘူး။
ခက္ထန္တဲ႔ခရီးၾကမ္းေတြမွာ
ငါ႔နွလုံးသားကေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္ေတြ
ထမ္းပုိးထားတယ္
လြတ္ခ်သင္႔တာနဲ႔ဆုပ္ကုိင္ထားသင္႔တာကုိ
သိပါလ်ွက္နဲ႔မျမင္ေယာင္ေဆာင္ေနမိတယ္
တကယ္ေတာ႔အိမ္မက္ကေနနဳိးသင္႔ျပီကြယ္။
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment